لایحه «ممنوعیت ازدواج فرزندخوانده با سرپرست» در مسیر بهارستان
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۷۶۲۰۸
رکنا: به زودی لایحه «ممنوعیت ازدواج فرزندخوانده با سرپرست» به صحن علنی مجلس راه پیدا میکند تا این لایحه جنجالی پس از گذشت بیش از 4 سال فراز و نشیب با تصویب نمایندگان مجلس دهم اصلاح شود.
به گزارش گروه سیاسی رکنا، مهمترین اشکالی که به تبصره ماده 26 این قانون Law وارد میشود عبارت دوم آن است که اشاره دارد: «ازدواج چه در زمان حضانت و چه بعد از آن بین سرپرست و فرزندخوانده ممنوع است؛ مگر آنکه دادگاه صالحه پس از اخذ نظر مشورتی بهزیستی این امر را به مصلحت فرزندخوانده تشخیص دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور با تأکید بر اینکه با وجود همین متن قانونی نیز به هیچ عنوان امکان ازدواج فرزندخوانده با سرپرست وجود ندارد، میگوید: «به هیچ وجه دادگاه صالحه، سازمان بهزیستی اجازه ازدواج فرزند خوانده با سرپرست را نمیدهد چرا که این کار به صلاح او نخواهد بود. در هر صورت ما برای اصلاح متن قانون نیز پیگیریهای لازم را انجام میدهیم تا این مشکل برطرف شود.»
محمد نفریه میافزاید: «نخستین قانون حمایت از کودکان بیسرپرست به سال 53 برمیگردد که اصلاحیه آن در سال 83 تدوین و به مجلس ارائه شده است. این لایحه به علت اینکه تنها به ممنوعیت ازدواج فرزندخوانده و سرپرست اشاره میکرد 10 سال در مجلس باقی ماند و سرانجام با تغییراتی که شورای نگهبان اعمال کرد در سال 92 تصویب شد.»
او با اشاره به اینکه بخش دوم تبصره 26 تنها برای حل مشکل شرعی توسط شورای نگهبان اضافه شده است، بیان میکند: خوشبختانه معاونت محترم زنان و خانواده ریاستجمهوری پیگیریهای لازم برای اصلاح این تبصره را انجام داده و هماکنون نیز اصلاحیه این قانون در کمیسیون توسعه دولت الکترونیکی به تصویب رسیده است.
مدیر کل امور کودکان و نوجوانان بهزیستی با اشاره به اینکه تبصره 26 پس از تأیید نهایی هیأت دولت به زودی به مجلس برای تصویب تقدیم میشود، میگوید: در صورتی که فقها و حقوقدانان شورای نگهبان دوباره این قانون را رد کنند لایحه به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال خواهد شد تا از این طریق تصویب شود. او در خصوص جمعیت آماری کودکان تحت نظارت بهزیستی، بیان میکند: در حال حاضر 26 هزار کودک تحت نظارت سازمان بهزیستی هستند که 9 هزار و 900 نفر از این تعداد در مراکز نگهداری بهزیستی (شبهخانواده ها) و بیش از 16 هزار نفر آنها در خانوادههای جایگزین نگهداری میشوند.
نفریه با اشاره به اینکه در هیچ استانی از کشور تعداد متقاضیان فرزندخواندگی بیشتر از کودکان نیست، میگوید: به صورت تقریبی برای هر کودک واجد شرایط در هر استان، هفتو نیم نفر متقاضی برای فرزندخواندگی وجود دارد. البته این تعداد در تهران به خاطر جمعیت بالای آن متفاوت است، به طوری که میتوان گفت در تهران 14 متقاضی برای یک کودک وجود دارد. او در خصوص مشکلات فرزندخواندگی سازمان بهزیستی بیان میکند: اغلب متقاضیان خواستار کودکان شیرخوار، زیر 2 سال و دختر هستند که این کار ما را دشوار میکند. علت انتخاب جنسیت دختر توسط خانوادهها به مسأله محرمیت برمیگردد، هرچند ما ساز و کارهای خاصی برای حل موضوع داریم. مدیرکل امور کودکان و نوجوانان بهزیستی با تأکید بر اینکه آمار تعداد کودکان زیر 3 سال تحت پوشش بهزیستی کمتر از سایر گروههای سنی است، میگوید: به علت اینکه سن یک تا سه سالگی زمان طلایی برای تربیت کودکان محسوب میشود ما تلاش میکنیم تا کودکان به جای نگهداری در شبه خانوادهها در کانون خانواده تربیت شوند.
نفریه تلاش برای حفظ کانون خانواده و جدا نشدن کودکان از خانوادهها را رسالت سازمان بهزیستی میداند و بیان میکند: تلاش میکنیم کودکان بیسرپرست توسط خانوادههای جایگزین و اقوام درجه یک نگهداری شوند. به همین خاطر هرگونه حمایت مالی ای که خانوادههای جایگزین برای نگهداری فرزندان بیسرپرست احتیاج داشتند؛ فراهم کردهایم. او میافزاید: به صورت تقریبی نیمی از کودکان تحت نظارت بهزیستی را دختران و نیم دیگر را پسران تشکیل میدهند اما در اینجا اختلاف آماری جزئی هم مشاهده میشود که براساس آن تعداد پسران چیزی حدود چهاردهم درصد از دختران پیشی گرفته است.
مدیر کل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور، یکی از مشکلات فرزند خواندگی در سازمان بهزیستی را محدود بودن کودکان واجد شرایط میداند و میگوید: اغلب خانوادههایی که برای فرزند خواندگی مراجعه میکنند به دنبال کودکان زیر سه سال هستند و سنین بالا متقاضی کمتری دارند. او با اشاره به اینکه تقاضای مردم نسبت به فرزندخواندگی کودکان بیمار یا دچار معلولیت بسیار کم است، بیان میکند: ما امیدواریم با توجه به اینکه در قانون جدید به خانوادههای دارای فرزند، زنان مجرد و مطلقه بالای 30 سال اجازه فرزندخواندگی داده شده تقاضای مردم نسبت به فرزندخواندگی معلولان، بیماران و سایر گروههای سنی افزایش یابد.
منبع: رکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۷۶۲۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا لایحه «ارتقای امنیت زنان» فمنیستی است؟
دکتر مجید دهقان معتقد است: لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی میکند. - اخبار اجتماعی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ حدود 12 سال از طرح لایحه امنیت زنان در مجلس میگذرد و با وجود اینکه رهبر انقلاب در دیداری که همین امسال با بانوان کشور داشتند بر تسریع رسیدگی به آن تأکید کردند همچنان لایحه امنیت زنان در راهروهای مجلس معطل مانده است. از یک سو برخی به آن برچسب فمنیستی بودن میزنند و از سوی دیگر تعداد قابل توجهی از فعالین انقلابی حقوق زنان از حقانیتش دفاع میکنند و آن را زاییده نگاه اصیل انقلاب اسلامی به زنان میدانند. هنوز چالشهای زیادی میان موافقین و مخالفین لایحه وجود دارد. این روزها یک بار دیگر جزئیات لایحه امنیت زنان در صحن علنی مجلس بررسی شد. در همین راستا حجتالاسلاموالمسلمین دکتر مجید دهقان، عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در یادداشتی به ارائه دیدگاه خود در این زمینه پرداخته است که در ادامه از نظر میگذرانید.
گفتمان دینی از پیش از مشروطه تا دهههای بعدی در مسائل زنان دو ویژگی کلی داشت: اول این که مسألهاش دین بود و به مسئله زنان به عنوان اِشکالی بر دین مینگریست. دوم این که خانوادهگرا بود با تفسیری که زنان را درون خانواده تعریف و با حضور اجتماعی زنان مخالفت میکرد.
اندیشه شهید مطهری نقطه عطف بود. مساله او در کتاب "نظام حقوق زن در اسلام" گرچه دین است ولی در "مساله حجاب" دغدغه زنان را دارد، البته تنها زنان دیندار و نه همه زنان. تأکید او بر خانواده نیز سر از پردهنشینی زن در نمیآورد.
دوران کلیگویی درباره الگوی سوم تمام شده است / برچسب فمنیستی زدن به لایحه تأمین امنیت زنان از سوی نوتحجرگرایان
سر و صدای انقلاب بلند شد و در گفتمان نوپای انقلاب نیز خانوادهگرایی با پردهنشینی تمایزی جدی داشت. اضافه بر این که مساله آن عموم زنان بود نه تنها زنان دیندار و این یک پله بالاتر از اندیشه شهیدمطهری بود. به همین دلیل انقلاب برای زنان جذابیت داشت همانگونه که انقلاب پیامبر صلیاللهعلیهوآله برای زنان جذاب بود.
پس از انقلاب اما پیگیری امور زنان دو پاره شد. "مساله زنان" را گفتمان خط امام و بعداً اصلاحات به دوش کشید و به ناکجاآباد برد و "مسأله خانواده" را گفتمان اصولگرایی نمایندگی کرد و به مفهوم سنتی آن فهمید. این وسط گفتمان انقلاب بینماینده ماند.
سالی یکبار رهبر انقلاب نگرش گفتمان انقلاب را درباره زنان یادآوری و مسأله زنان را جدای از مسأله خانواده (و نه در ستیز با آن) طرح میکند ولی بدنه این گفتمان راه خودش را میرود. روایت سرِ گفتمان با بدنه آنان ناسازگار است. سَر، گفتمان انقلابی در حوزه زنان را تقویت میکند و بدنه گفتمان سنتی را. جوانانی هم که همسو با روایت گفتمان انقلاب هستند دستی در قدرت ندارند.
این که بدنه گفتمان دینی بدون نیاز به مداخله رهبر انقلاب به شدت لایحه حجاب را پیگیری میکند و آن را با مداخله حاکمیتی و جرمانگاری حداکثری تا تصویب نهایی همراهی میکند ولی لایحه ارتقا امنیت زنان را به اغما میبرد تا دوباره با اشاره آقا در سخنرانی عمومی به راه بیفتد ریشه در همین امر دارد. حجاب مسأله گفتمان دینی سنتی است ولی امنیت زنان نه.
لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی میکند. این طفل نوپا درگفتمان انقلاب اما در برابر گفتمان پرقدرت سنتی بیدفاع است، اشارات سالیانه رهبری مگر رمقی به آن دهد. آیا مجلسِ حاضر در هفتههای نزدیک به انتخابات توان آن را دارد که راوی گفتمان انقلاب اسلامی در مساله زنان باشد؟
خلقی در حال تماشای این نزاعند. جوانانِ نگران ولی امیدوار به آینده، زنان بیپناهِ درگیر خشونت و حتی زنان انقلابی و وفادار به گفتمان انقلاب. آیا مجلس یازدهم بالاخره مسأله زنان را به رسمیت میشناسد و پناهی در این دوران بیپناهی برای آنان خواهد بود؟ چشمی امیدوار و دیگری بیمناک است.
پایان پیام/